CONTACT | FACEBOOK | RADIO | ZOEKEN

LAYLA ZOE – THE WORLD COULD CHANGE

Artiest info

Website

“Op het podium is singer-songwriter Layla Zoe een bijzondere verschijning. Ze beleeft met haar lichaam, als een geoefende choreografe en met zichtbare voldoening, heel intens en persoonlijk de emoties en spirituele kracht van iedere song…”

Layla Zoe werd eind seventies geboren in Nanaimo in Brits-Columbia, de meest westelijke provincie van Canada en bracht haar jeugd door op het Vancouvereiland. Toen ze vier was zong ze en werd ze begeleid op gitaar door haar vader. Via zijn platencollectie en de muziekband waarin haar vader speelde, leerde Layla de bluesmuziek kennen. Layla zong op school in musicals en als 14-jarige trad ze op met haar vader. In haar late tienerjaren zong ze met een andere bluesband en verhuisde ze naar Toronto, de hoofdstad van de provincie Ontario en de grootste stad van Canada. Vanaf 2013, rond haar 25ste, woont ze in Duitsland, van waaruit ze verder werkte aan haar muzikale carrière als singer-songwriter. Aanvankelijk zong Layla Zoe in cover bands, later stond ze op het podium met gitarist/producer Henrik Freischlader (Cable Car Records) en Sonny Landreth, zong ze gospels in de straten van Duitsland met Susan Tedeschi, trad ze op tijdens het Montreal Jazz Fest 2014 en Blues Peer 2014 en ontving ze tijdens de uitreiking van de EB Awards 2016 een “Vocalist of the Year” award. Nu, méér dan 15 albums verder, zijn dit slechts enkele van de vele de momenten die het vermelden waard zijn van Zoe’s lange, toegewijde en nu al indrukwekkende carrière in de blues.

In 2005 debuteerde Layla met de limited edition 5-track ep ‘You Will’ tijdens het Vancouver Island Music Festival. In 2006 won ze in Jaarvenpaa, Finland de Compo 10 Blues Songwriting Competition en ging ze toeren in Europa. Tussen 2006-2008 werkt ze samen met Chris Raines, een gitarist die op Vancouver Island woont en bracht ze haar volgende albums ‘Shades of Blue’ (2006) en ‘Hoochie Coochie Woman’ (2007) uit. Met haar mentor Henrik Freischlader bracht ze in 2011 ‘Sleep Little Girl’ uit. Haar 2013-album ‘The Lily’ werd in 2014 door Downbeat Magazine verkozen als “Best Album”. Live werd Zoe begeleid door de flamboyante Duitse songwriter/producer & multi-instrumentalist Jan Laacks. ‘Songs From the Road’ (juli 2017) was -na ‘Live @ Errington Hall’ (2008) en ‘Live @ Spirit Of ‘66’ (2015)- Layla’s derde live album én, wat ze al langer wou doen, na twaalf jaar en tien internationaal geprezen albums, haar éérste live dvd.

In Bonn stond Layla en haar gitarist & producer Jan Laacks, die haar ook hielp met haar 2016-album ‘Breaking Free’ -een samenwerking die ondertussen beëindigd werd- in de studio voor haar dertiende studio album ‘Gemini’ (2018), een box die twee albums met twee aparte titels bevatte. “Gemini” kan verwijzen naar een Taiwanees historisch motorfietsmerk, twee eilandjes voor de kust van Elba, een plaats bij Ugento in Italië én, ook naar het sterrenbeeld (van o.a. Layla Zoe & Jan Laacks!) Tweelingen. ‘Gemini’ bestaat uit: ‘Fragility’ & ‘Courage’. ‘Fragility’ bevat tien akoestische opnames, de “fragile” kant van Layla’s stem en persoonlijkheid én ‘Courage’ tien elektrische opnames, Layla’s “moedige” andere kant.

Negen jaar na ‘The Lily’ (2013) is ‘The World Could Change’(2022) als opvolger van ‘Nowhere Let to Go’ (2021), Layla Zoe’s nieuwste album opnieuw een samenwerking met Henrik Freischlader. Het album werd vooral een Freischlader-project, omdat hij naast producer ook al de nummers componeerde en alle instrumenten (behalve het Hammondorgel) bespeelde. Zoe schreef de songteksten en zong met haar unieke powerstem op alle nummers.

Layla Zoe opent haar album met de gespannen blues/rocker “Dark Heart”, gevolgd door “Honey Pie”, een minder gel aden rocker, waarin Freischlader op Robin Trower-achtige manier op gitaar demonstreert. Na het beluisteren van de relaxte en emotionele, soms erg tedere ballades “Praying Kind”, “Brother”, “The Truth Song” en het meer dan acht minuten durende “Baby Bird” met mooie zang van Layla en de trage blues/rockers “The World Could Change” en “Watch What You’re Doing”, wordt het duidelijk dat de rol van Freischlader (meer specifiek qua gitarist in de blues/rock nummers) erg isomorf is en dat je voor wat variatie ergens wel een uitgesproken ritmesectie mist. Op het aanstekelige “Jasmine” lijken de zang en gitaar elkaar meer gevonden te hebben, de ballade “We’re All the Same” kreeg méér dan een Gary Moore-achtige intro en op “Shine Brightly”, de afsluiter, schittert Layla nog een laatste keer voluit.

“The trio that Layla Zoe, Henrik Freischlader and Moritz Fuhrhop does on 'The World Could Change', results in a succesfull mix of blues/rock and above all frail, sometimes tender emotional ballads…” (ESC, for Rootstime - BE)

Eric Schuurmans

10 CD's te winnen!

Wil je daar kans op maken, dan mail je ons gewoon even:
je naam, je adres en de vermelding: LAYLA ZOE
Binnen een aantal weken wordt uit alle inzendingen de gelukkigen getrokken.
Wij hopen dat u massaal Rootstime - hier - zult mailen
De winnaars worden per mail verwittigd.

‘THE WORLD COULD CHANGE’: tracklist: 01. Dark Heart - 02. Honey Pie - 03. Praying Kind - 04. The World Could Change - 05. Man Behind The Curtain - 06. Brother - 07. Watch What You’re Doing - 08. The Truth Song - 09. Baby Bird - 10. Jasmine - 11. We’re All The Same - 12. Shine Brightly | Music/Lyrics by: Lyla Zoe/Henrik Freischlader | Produced by: Henrik Freischlader | Credits: Layla Zoe: vocs / Henrik Freischlader: drums, bass, guitar / Moritz Fuhrhop: organ